ΑΠΕΙΛΕΣ
Η
ρύπανση του φυσικού περιβάλλοντος και η υποβάθμιση των δασών
και των λοιπών φυσικών οικοσυστημάτων αν και χρονολογείται από
τις αρχές της βιομηχανικής επανάστασης, εν τούτοις συνειδητοποιήθηκε
τα τελευταία 40 περίπου χρόνια.
Την βιομηχανική ανάπτυξη κάθε χώρας ακολουθούσε μοιραία σε μεγαλύτερο
ή μικρότερο βαθμό, ανάλογα με την συγκέντρωση της βιομηχανίας,
το μέγεθος των αστικών κέντρων, το τοπικό κλίμα κ.τ.λ., η καταστροφή
του περιβάλλοντος. Στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες χώρες της Δύσης
(Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία) αλλά και σε χώρες του τέως ανατολικού
μπλοκ διαπιστώθηκαν νεκρώσεις στα φυτά, μόλυνση των επιφανειακών
και υπόγειων υδάτων, δραματική μείωση των ειδών και του πληθυσμού
της πανίδας και της χλωρίδας κτλ.
Από τον γενικό αυτό κανόνα δεν θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί
η χώρα μας. Η ραγδαία και άναρχη ανάπτυξη των δύο μεγάλων αστικών
κέντρων (Αθήνα, Θεσσαλονίκη) δημιούργησε εκτός των άλλων και
έντονο πρόβλημα ρύπανσης. Η Αθήνα μέχρι το 1960 είχε 1.000.000
κατοίκους και αρκετά εργοστάσια, χωρίς να έχει ‘’νέφος’’, πλην
ίσως της Ελευσίνας και του Πειραιά, όπου ήταν συγκεντρωμένη
η βαριά βιομηχανία. Σε 15 χρόνια (1975) ο πληθυσμός της τριπλασιάστηκε
(3.000.000 κάτοικοι περίπου), τα αυτοκίνητα πολλαπλασιάστηκαν
και συγκεντρώθηκαν στο λεκανοπέδιο τα 3/4 της βιομηχανικής και
οικονομικής δραστηριότητας. Το γεγονός αυτό είχε σαν αποτέλεσμα
η Αττική, που στο παρελθόν είχε ένα από τα καλύτερα κλίματα
στον κόσμο, να καταστεί η πλέον ρυπασμένη περιοχή της χώρας
μας.
Συστηματικές μελέτες για την επίδραση των εκπεμπόμενων από τις
παραπάνω δραστηριότητες ρύπων στα φυσικά οικοσυστήματα της Αττικής,
βρίσκονται ακόμα στην αρχή. Στον ορεινό όγκο της Πάρνηθας που
είναι και το μεγαλύτερο φυσικό οικοσύστημα της περιοχής, δεν
υπάρχει κανένας μόνιμος σταθμός μέτρησης αέριων ρύπων. Πειραματικά
λειτούργησε το 1997 σταθμός μέτρησης του όζοντος στο κτίριο
του Δασαρχείου Πάρνηθας για τρεις περίπου μήνες, σε συνεργασία
με το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, ο οποίος είχε δείξει
μεγάλες συγκεντρώσεις όζοντος. Ευελπιστούμε σύντομα να γίνει
μόνιμη εγκατάσταση μηχανημάτων μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης
στον Δρυμό.
Ταυτόχρονα, άλλες δραστηριότητες όπως η αναψυχή στον Εθνικό
Δρυμό και φυσικά φαινόμενα (ενίοτε βέβαια και τεχνητά) όπως
οι πυρκαγιές, δημιουργούν απειλή για την Πάρνηθα, ιδίως τους
θερινούς μήνες, οπότε οι επισκέπτες αυξάνονται και οι υψηλές
θερμοκρασίες δημιουργούν κίνδυνο ανάφλεξης των δασών.
Οι
απειλές που αντιμετωπίζει ο Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας παρουσιάζονται
αναλυτικά στις επόμενες σελίδες.
